zondag 27 november 2016

Taaie Chica en speelse Indy

Tjonge, ik heb weer wat angsten doorstaan met mijn klein lief poppeke 😟. Maar Chica bewijst weer eens dat ze een taai vogeltje met een sterke wil om te leven is 😃. Het heeft nog ca. een week geduurd voor ze opnieuw een beetje de oude werd. Maar sinds gisteren hangt ze weer ondersteboven en dat zie ik graag. Haar eetlust is ook weer toegenomen. Ik heb haar nog niet gewogen omdat ik haar eerst de kans wilde geven om goed te herstellen. Hopelijk kan ik volgende keer goed nieuws melden over haar gewicht. Volgens verschillende dierenartsen is haar gewichtsverlies te wijten aan ouderdom. De nieren werken dan minder goed en laten meer eiwitten door, ze verliest dus eiwitten in de urine. Daar is helaas niets aan te doen, maar ik ga het haar nog zo comfortabel mogelijk maken.

Ze poetst toch alweer haar veertjes 😊.


En ze slaapt weer op 1 pootje 😌.



Indy's nageltjes werden geknipt maar ze lijkt er niet blij mee te zijn 😋.


Eindelijk heb ik haar grappige manier van drinken kunnen vastleggen. Ze staat altijd met 2 pootjes op haar bakje 😁.


Heel af en toe mag ze nog buiten. Ik wist niet wat ik met de grote doos van de Happy Rabbits-bestelling moest aanvangen. Maar ze heeft een leuk doel gekregen 😉.


Haar vorig herfsthuisje heeft ze helemaal stuk gebeten. Hoog tijd dus voor een nieuw exemplaar voor mijn knaagdiertje 🐰.


Mammie, lees je me nog eens mijn favoriet verhaaltje voor ? 💗😍😘
(Guess how much I love you)


Deze keer eindig ik met hele schattige marmeren beeldjes die ik van mijn vriendin heb gekregen. Met een beetje verbeelding herken je Fluffy, Snowy en Indy 😃.


zondag 20 november 2016

Update Chica

Donderdag verliep met meer stress dan ik had verwacht 😞. Eerst met Indy naar de dierenarts voor de 2de vaccinatie met Filavac en een mani/pedicure. Met haar ging alles goed, nagels knippen gaat steeds vlotter en ik had op voorhand al 10 dagen getraind om haar vlot in de transportmand te laten stappen met behulp van een bakje kruidentuin.
Steven zei dat ze "stevig" was, maar dat het toch overwegend spieren waren. Ze weegt nu 2,160 kg; behoorlijk meer dan in de lente (1,9 kg). Haar tandjes waren prima, kortom alles was goed.

Maar met Chica ging het sinds woensdagavond allesbehalve goed. Ze zat met geknikte staart, wilde niet meer eten, ademde zwaar, ontlasting druppelde uit haar cloaca... 😢:.
Dus ook maar dadelijk naar de dierenarts met haar. Normaal gesproken had haar 3de ei al op dinsdag moeten komen, maar zoals je op de RX kunt zien, zat het donderdag pas klaar en was het ook weer misvormd met een zwakke schaal. Ik rekende af, van plan om naar huis te gaan zodat ze daar rustig het ei kon leggen en later het implantaat te laten plaatsen.


En plots lag het ei al in de transportkooi 😳! Gelukkig geen prolaps! Dan maar meteen onder narcose en het implantaat geplaatst. Ze kwam goed bij, we hebben nog even geknuffeld tot de duizeligheid over was en dan naar huis. Hier heeft ze onmiddellijk wat gegeten en haar veertjes gepoetst. Ze sliep ook op 1 pootje en maakte tevreden knarsgeluidjes.



De volgende morgen (vrijdag dus) zat ze echter opnieuw bol, met licht geknikte staart en zwaar te ademen. Vreemd genoeg ging dit gedrag na enkele uren over. Ze slaapt wel veel, maar dat deed ze sowieso wel al. Eten en drinken ging goed, ze kwam knuffelen en riep zelfs om snoep en groenten! 's Avonds begon ze heel even op de bodem te scharrelen maar daar stopte ze wel vlug mee.

Zaterdagochtend hetzelfde: stil en bol en op 2 pootjes zitten. Maar na een half uur was het over. Voor het overige hetzelfde als vrijdag: goed eten en drinken, 's avonds een beetje scharrelen.

Gelukkig begon zondag beter: klimmen, aan de zijkant van de kooi komen hangen en kijken hoe ik haar ontbijt klaarmaak. Meteen in haar vers voer duiken en op 1 pootje slapen 😊.

Het zou kunnen dat er nog een ei gaat komen want het implantaat heeft 2 weken nodig om te werken. Vorig jaar heeft ze het echter ook bij 3 eitjes gehouden. Dus laten we hopen dat hiermee weer alles ten einde is voor een jaar!
Het is wel duidelijk dat ze oud wordt, ze is verschrikkelijk mager, haar borstbeentje steekt uit, dus ik ga nu proberen om haar opnieuw wat te laten bijkomen d.m.v. meer zonnebloempitjes. Haar oude normale gewicht schommelde rond de 120 à 125 g. Nu is dat nog maar 115 g.

zondag 13 november 2016

Koud en ei

Het is nu echt te koud geworden, dus Indy mag niet, of maar heel even naar buiten. Hier volgen enkele foto's van de laatste keren dat ze buiten mocht spelen.

Hahaha, mammie vertelde een mopje 😄.


"Indy, het eten is klaar".
"Ik kom eraan mammie!"



Hop!


Mammie zegt dat het te koud wordt om buiten te spelen 😞.


Dan moet ik me binnen maar amuseren...


Ik speel verstoppertje 😛.


Voor het overige hang ik wat rond.


Of ben ik grumpy 😒.


Natuurlijk maak ik nog altijd een zootje 😀.


En eet ik flink veel vezeltjes 😊.


Maar wat een dilemma bij de bestelling van Happy Rabbits. Ik wist niet welk hooi ik eerst wilde eten!


De laatste tijd krijgen mijn sloffen veel wasbeurten.



En ook haar "graafmodus" stond weer aan.



Ik was al lang op zoek naar een vervanging voor deze matras want ze blijft het kapot maken. Bij de action iets gevonden wat dik genoeg is. Wel een beetje te groot, maar het gaat wel.



Donderdag gaan we naar de dierenarts om haar nageltjes te knippen en dan krijgt ze meteen ook haar herhalingsvaccinatie tegen rhd2.

Aandacht, aandacht. Nu volgt een belangrijk bericht over Chica.




Helaas is het toch weer zo ver en houden haar hormonen - ondanks haar hoge leeftijd - er niet mee op 😟.

Dit is een windei dat ze in de nacht van 9 op 10/11 heeft laten vallen.



Nu is het afwachten tot de rest van de eitjes komen en dan wordt het weer een implantaat.
Tenminste... als alles vlot verloopt en ze geen prolaps krijgt enz.
Natuurlijk gebeurt dit in het weekend wanneer ik geen vogelarts kan bereiken. Wel iemand uit Leuven die op huisbezoek komt, maar hij kan hier uiteraard niet opereren. 
Duimen maar dat het niet zo ver hoeft te komen...

Tot nu toe is er geen 2de ei gekomen en dat is vreemd. Want eitjes komen normaal gezien om de dag. De voorbije jaren heeft er ooit ook wel eens 5 dagen tussen gezeten. Vandaag voelt ze zich niet zo goed, ze is stil en heeft nog niet gegeten. Anderzijds zit ze wel niet op de bodem en is ze nog heel alert. Als er morgen nog geen schot in de zaak komt, ga ik naar de vogelarts.

Hopelijk kan ze de narcose nog aan op haar leeftijd. Ze is sterk en voor de rest gezond (denk ik).

Ze zat nog zo lief te slapen in de week 💜.



En nu ze eindelijk weer op haar schotel komt en actiever wordt, gebeurt dit...



Edit: om 10u40 legde ze haar 2de ei. Ik hoorde dat ze moeite had met persen. Zelfs Indy liep nerveus naar haar toe. Voor zo ver ik kan zien heeft ze geen prolaps. Maar het ei ziet er allesbehalve normaal uit. Ik heb het dan maar vlug vervangen door een kunstei. En als ze haar implantaat krijgt, neem ik het weer weg.