zondag 18 augustus 2013

Doorbraak bij Dotje en meer

Om te beginnen: ik weet van wie het cadeau in de vorige blog komt. De vorige keren wilde ze liever anoniem blijven dus dat zal nu niet anders zijn. Maar ik weet dat ze een trouwe lezeres is, dus: nogmaals hartelijk dank Very Happy!!!

En bij Dotje maakte ik al enige tijd vorderingen, maar nu kan ik echt spreken van een doorbraak. Ze komt namelijk iedere dag spontaan op mijn hand Very Happy! Robbies zijn normaal gesproken kijkhamsters en worden nooit handtam. Pas als ze heel oud zijn, kun je dat meestal bereiken. Dus ik vind dit een heel prestatie van mijn bolleke met voetjes en ik dank haar voor haar vertrouwen in mij Very Happy.

De foto is niet denderend omdat het vrij moeilijk is om met de linkerhand een foto te nemen Wink.


Meelwormpje eten.


Bolletje eet een appelbolletje Laughing.


Pas wakker Smile.


Voorbereiding voor Halloween Cool.


Sproetje is hier al helemaal gewend, kruipt heerlijk over me heen, loopt 's avonds lekker rustig los in huis... Ze is een stuk rustiger dan Mika Wink en toch heel actief. Maar weer een heel andere persoonlijkheid. Waar de meeste hamsters houden van schuilplekjes en liever overal in kruipen, wil Sproetje altijd ergens bovenop zitten. Het lijkt wel of ze claustrofobie heeft. Alleen dit "konijnenhokje" vindt ze leuk om in te vertoeven. Nadat ze er eerst bovenop geklommen is en er van af springt Shocked.





Dit gaatje past maar net Wink.


Snowy heeft nog steeds episodes van wel-niet eten in combinatie met verharen. Zijn borstje blijft maar loskomen, ik begrijp er niets van Confused. Gelukkig verliest hij niet veel gewicht omdat ik hem met andere trucjes en lekkers kan laten eten.
Ligt het aan de rui die veel energie vergt of de leeftijd of de combinatie van de twee? Maar hij is niet meer zo speels als een jaar geleden. Hij rust heel veel en als hij slaapt, is hij ook echt diep in dromenland, dat had hij vroeger niet. Ik herken het van Fluffy. 

Iets anders wat ik herken van haar: het lijkt alsof ook hij problemen met zijn pootjes krijgt Sad. Ik denk dat iemand anders het niet zou merken, ik zie het ook maar gedurende 1 à 2 seconden. Ik dacht eerst dat hij minder snel huppelde omdat hij minder goed zag. Maar als hij opstaat, lijkt hij soms door een pootje te zakken. Ik zie niet goed of het de rechter voor- of achterpoot is, het gaat zo snel. En dan is het weg en huppelt hij alsof er niets aan de hand is.
Ik twijfel of ik hem ook glucosamine zou geven, hij is niet zo gemakkelijk als Fluffy om een spuitje in het mondje te geven.

Als ik zijn rugje masseer, duwt hij zijn kontje vaak tegen de grond en trillen al zijn spiertjes. Ik weet niet goed of het van genot is of van een stijve rug. Het is niet ondenkbaar dat hij wat klachten krijgt op de leeftijd van 9,5 jaar. Maar ik zou het graag anders zien...
Hij geniet gelukkig wel van massages en knuffels. Vaak slaakt hij een zuchtje en gaat er dan goed voor zitten, zodat ik zeker overal goed bij kan. Hihi, mijn slim manneke Smile.
Ik hoop toch dat mijn lief, wollig, pluizig, koddig knuffelknulletje nog een hele tijd klachtenvrij van zijn leven mag genieten!

Hij imiteert graag een pannenkoekje Laughing.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten