Weinig slaap en bijna Halloween

Vorige keer was het nog spannend met Snowy, van de week ben ik weer beneden blijven slapen omwille van Fluffy. Ze zakte steeds opnieuw door haar rechter-achterpoot. Het ergste was dat ze niet meer zelf overeind kon, en dit is nochtans haar 'goede' kant. Het gaf haar weer een mentale opdoffer en ze durfde zelfs niet meer op haar rechterzijde slapen. Dagen aan een stuk heeft ze zittend geslapen ocharme . Ik deed wat ik kon voor haar: ondersteunen, massage, oefeningen, pijnstiller... Nu lijkt het eindelijk weer de goede kant uit te gaan. 

De goede periodes wisselen met de minder goede en beide periodes lijken langer te duren. Een mindere periode gaat ook altijd gepaard met gewichtsverlies, wat allicht te wijten is aan verlies van spiermassa. Wel/geen beweging heeft er niets mee te maken, het is gewoon een gevolg van de spondylose.

Gisteren woog ze toch 10g meer dan vorige week en ook Snowy weegt eindelijk weer meer dan 850g .

Het blijven slapen op de bank mag je trouwens niet te letterlijk opvatten, ik heb namelijk geen oog dicht gedaan! Wat kan mijn Mikaatje een herrie maken! En wat is ze druk, druk, druk. Ze kan uren na elkaar in haar wiel lopen en als ze hiermee stopt, gaat ze tralieknagen. Geen wonder dat ze maar niet aankomt in gewicht . Ze is overigens nog steeds dol op dit speeltje. Ze slaapt er in, wast zich, eet er en af en toe bekijkt ze ook gewoon de wereld om haar heen. (Ze zit achter plexiglas, daarom is de foto niet zo scherp).

Vorige week zei ik al dat ik een leuk filmpje van Chica zou hebben. Ze was van de week erg onrustig en daarom nam ik haar bij me op het bureau. Ik had geen idee dat ze zo een grote fascinatie had voor mijn toetsenbord .

Morgen is het Halloween, ik wens jullie allemaal een gezellige griezelavond .

Nu heb ik een weekje vakantie en dan hoop ik eindelijk mijn mail-achterstand bij te werken. Het zal echter nog steeds niet bijster snel gaan omdat ik griep heb . Wat een timing weer... 

Stressy weken

Het waren erg stresserende dagen en ze zijn blijkbaar nog niet voorbij. De drukte houdt maar niet op en dan worden mijn konijntjes nog ziek . 

Het begon met Fluffy die - na een lange goede periode - weer een mindere periode heeft. Ze zakte verschillende keren door haar rechterachterpoot, waardoor ze een paar keer gevallen is. Eén keer is ze zelfs van de loopmatten gerold, ze kwam op de tegels terecht en lag met gespreide voorpoten en paniek in haar oogjes . Meteen weer begonnen met Metacam en intussen gaat het opnieuw een beetje beter. Helaas is ze ook weer gewicht kwijt gespeeld, ze weegt nog slechts 1771g. Ik vind dat ze nu ook mager wordt rond de ribben, het is erg confronterend om te zien dat de ouderdom zo snel komt.

Toch kan ze weer op haar achterpootjes staan (zoals je ziet, staan ze wel heel dichtbij elkaar). Uit de hooizak eten, heeft ze al een tijdje niet meer gedaan.

Onlangs merkte ik wel dat ze 2 kale plekjes onder haar voorpootjes heeft (ter hoogte van de 'wijsvingers'). Wellicht komt dit doordat ze meer op haar voorpootjes steunt omdat ze minder gevoel in de achterhand heeft. 1x heb ik er Chenidine gel opgesmeerd maar het werd meteen weer afgelikt. Ik hou het nu gewoon goed in het oog.

Close-up

Ook Snowy bleef niet gespaard. Gisteren was ik naar een familiefeest en toen ik terug kwam, had Snowy bijna al zijn groenten verorberd. Maar ik zag wel dat sommige keutels klein en hard waren. Ik liet de konijnen loslopen en begon Mika's kooi schoon te maken. Toen dit klaar was, viel het me op dat Snowy erg vaak in een andere houding ging liggen. Alsof hij last had van zijn buikje. Toch at hij nog hooi, groenten en zelfs snoepjes. Dit ging zo 2 uren door, ik had al Metacam gegeven om zijn maag-darmstelsel te ontspannen maar ik twijfelde nog steeds of hij gas had. Hij bleef immers eten maar keutels kwamen er niet meer. Toch voor de zekerheid maar begonnen met Equate om 0u30 en vanaf dan leek hij meer last te krijgen en stopte hij met eten . 

Ik gaf ook een darmstimulerend middel en ben de hele nacht op de bank blijven slapen. Nou ja, slapen... Ieder uur moest hij natuurlijk zijn dosis Equate krijgen. Omstreeks 5u. 's ochtends werd hij eindelijk rustiger en bleef hij in dezelfde houding liggen. Hij at echter nog niet. Om 6u10 stond ik op (ik had toch geen oog dicht gedaan van de zenuwen) en ik liet hem loslopen. Toen zag ik dat er 7 keuteltjes en een plasje in zijn kooi lagen. Bij het loslopen, verschenen nog veel meer keutels maar die waren erg grillig van vorm en voelde kleverig aan. 

Ik heb geen idee wat hij precies gehad heeft en hoe hij het gekregen heeft. Er is niets veranderd aan zijn voedingspatroon, het enige wat veranderd is, is het feit dat hij opgesloten wordt als we niet thuis zijn.

Vanmorgen gaf ik hem 5 brokjes en verschillende kruiden om de spijsvertering te stimuleren. Alles werd gretig en met grote honger opgegeten. Daarna heb ik hem nog 2x 10 brokjes gegeven. Voor het overige heeft hij nog meer hooi gegeten dan gewoonlijk. Ik hoop dat ik hem nu weer helemaal op de rails heb gekregen en dat hij het niet nogmaals krijgt. 

Ik begrijp niet waarom beide nijnen plots last krijgen van hun spijsvertering terwijl jarenlang alles goed gegaan is.

Gelukkig is er ook goed nieuws! Fluffy was afgelopen dinsdag jarig en ze is errug verwend geworden . Niet alleen door ons, ook 2 vriendinnen (die ik eindelijk in levende lijve zag op de konijnendag), hadden heel veel cadeautjes bij voor mijn lieverdjes. En van een andere Nederlands vriendin kreeg Fluffy een prachtige kaart . Je ziet aan haar blik dat ze stomverbaasd was .

Vanwege de spijsverteringsproblemen heb ik niets bijzonders gegeven qua snackjes. Helaas dus geen feestelijke foto's dit jaar. Jammer, 10 jaar is thans een mijlpaal maar misschien kunnen we het op een ander tijdstip goedmaken. Ze wilde ook niet met de cadeautjes spelen. Geen probleem, Snowy palmt ze wel in .

Chica zit weer in haar krijsperiode , ik hoop dat ze vlug voorbij zal zijn. Ze wil ook weer de hele tijd bij me zijn, volgende keer een leuk filmpje daarover. Ze zit me namelijk momenteel te pesten op mijn toetsenbord .

Mika haalde eergisteren 'straffe toeren' uit, zoals we dat in Vlaanderen zeggen . Ze had het klaargespeeld om haar knaagstaaf in de tunnel te trekken. De bedoeling was dat ie meeging naar haar 'uitkijktoren'. Maar daarvoor zou ie door een bocht moeten... Tja, dat lukt dus niet, maar de pogingen die Mika onderneemt, zijn daardoor wel grappig . Het filmpje is niet zo goed van kwaliteit omdat gewone lampen niet genoeg belichting bieden. Maar ik hoop dat je toch ziet wat ik bedoel.

Tot slot nog nieuws over de konijnen infodag. Ondanks de kleine locatie, was het toch een leuke en leerrijke dag. Voor herhaling vatbaar maar dan wel in een grotere zaal. Dank je wel aan de deelneemster voor de foto’s! 

Als laatste nog even melden dat er nog een vrij groot aantal mensen is, die op mail antwoord wachten. Ik hoop dat jullie nog even geduld kunnen uitoefenen, ik doe mijn uiterste best om iedereen zo snel mogelijk van een antwoord te voorzien.

Maar eerst ga ik een middagdutje doen, in de hoop wat slaap in te halen .

Dierendag

Nog even een vervolg op de vorige blog. Toen schreef ik nog dat ik geen oplossing had voor Fluffy's kooi. Maar een tijdje nadat ik het bericht geplaatst had, kwam mijn vriend aanzetten met het idee om ook een rubber mat in haar kooi te leggen. Zo gezegd, zo gedaan. Het zijn kleine automatjes geworden omdat dit praktischer is (lichter in gewicht). Bovendien waren ze ook de helft goedkoper. Door de vele nopjes hoop ik dat Fluffy wel grip zal krijgen, mocht ze ooit nog eens op de verkeerde zijde in slaap vallen. De afgelopen week ben ik 's nachts verschillende keren opgestaan om te kijken of alles nog in orde was met haar. Gelukkig was dat zo, maar met deze matten voel ik me een stuk meer gerust. Ze bijt niet in rubber dus ik hoef ook niet bang te zijn dat ze aan de matten zal knagen. Ze zijn ook niet gemakkelijk bereikbaar, er zit nog een laag bodembedekking en hooi over. Graven kan ze toch niet meer dus enkel bij spartelen kan ze in rechtstreeks contact komen met de matten.

De mat met nopjes

De matten in het gedeelte van de kooi waar ze slaapt. Ze gaat niet meer in haar slaaphok.

Bodembedekking erover.

En tenslotte een laag hooi.

Maar nu over dierendag. Ze worden natuurlijk dagelijks verwend maar als extraatje wilde ik hen een snoepje geven dat ze nog niet kenden: een donut.

Uiteraard niet de hele donut want ik zit niet te wachten op plakpoep, verstopping en meer van die "leuke" dingen. Maar enkele stukjes gingen heel erg vlotjes naar binnen . Fluffy's vachtje onder haar oog ziet er wat sjofel uit door het traanoogje.

Ook Mika kreeg een stukje van de donut .

Eerst voorzichtig proeven.

Het eerste stukje wordt in het mondje gepropt.

En het laatste stukje verorbert ze zelf wel . Is ze niet wondermooi ?

Vannacht is ze erg actief geweest en besloot ze dat ze niet meer in haar huisje wilde slapen.

Bovenaanzicht.

Ik heb haar vanmorgen even uit de kooi genomen (ze wilde eruit), het wiel weer rechtop gezet en daarna ging mevrouwtje wél in haar huisje slapen. Zonder papiertjes... .

Chica heeft met dierendag een extra stukje trosgierst gekregen maar wilde niet op de foto .

Volgende week geen blog want dan is er de eerste konijnen infodag. Ik kijk er naar uit maar ben ook een beetje zenuwachtig .

Zorgen

Toen ik vanmorgen wakker werd, hoorde ik vreemde geluiden van beneden komen. Ik dacht eerst nog dat Mika aan het graven was maar daarvoor klonk het te luid. Toen ik beneden kwam, tref ik Fluffy aan op haar 'verkeerde' linkerzijde, de zijde waarvan ze niet meer zelf overeind kan. Ze lag met haar voorpoten en hoofdje op de kale bodem van de kooi, bodembedekking en hooi waren aan de kant gegraven/geschopt door haar pogingen om weer overeind te komen. Ik zette haar natuurlijk heel vlug overeind en heb haar even vastgehouden omdat ze erg wankel op haar pootjes stond. Bovendien hijgde ze ook heel heftig. Wie weet hoe lang ze al in die positie lag . Dat was 1 van mijn grote angsten: "wat als dit gebeurt als ik slaap of uit werken ben?" Al die uren die ze dan in paniek doorbrengt...

Zij herstelde zich weer vlug en leek het snel vergeten te zijn. Maar ik breek ondertussen mijn hoofd over hoe ik dit in de toekomst kan vermijden en kom maar tot 1 conclusie: ik kan het niet .

Hoe gek het ook klinkt: toch is dit een teken dat het beter gaat met haar rug/poot. De laatste weken kan ze voor langere tijd rechter zitten maar ook weer recht slapen. Hiermee bedoel ik: languit op haar buik. Dat kon ze al een tijdje niet meer, wellicht omdat het pijn deed. Vanuit die positie zakt ze soms echter weg naar links. De afgelopen week heb ik haar enkele keren overeind moeten helpen, omdat ze begint te spartelen als ze wakker wordt in die houding.

Dit waren helaas niet de enige zorgen van de afgelopen week. Toen ik vrijdag opstond, zag ik Fluffy in een kuiltje in haar bodembedekking zitten. Ze had blijkbaar dus weer flink wat rondjes gedraaid omdat ze haar gemak niet kon vinden. Ik nam haar uit de kooi en ze liep zó moeizaam weg dat ik dacht dat haar spondylose ineens veel erger geworden was. Ze strompelde verder en verstopte zich in de doos. Ik vertrouwde het voor geen meter, haalde haar uit de doos en zag plots haar spits snuitje. Dat kan maar 1 ding betekenen: gas ! Ik herken het onmiddellijk bij haar; enkel bij gas verkrampt haar gezichtje van de pijn. Als test zet ik de kom brokjes voor haar: niets. Ik geef meteen Equate en Metacam. Jammer van dit laatste want dit had ik bijna afgebouwd. Helaas moest ik gaan werken maar mijn vriend was toevallig thuis dus hij kon haar verder behandelen. Als dit niet kon, was ik wel thuis gebleven hoor! Hij heeft haar gedurende het eerste uur om het kwartier een dosis Equate gegeven en daarna ieder uur. Primperan en dwangvoeren liet ik nog even achterwege. Ik had alvast het reismandje klaargemaakt zodat hij eventueel naar de dierenarts kon gaan als het niet beter werd. Ook de stethoscoop en medicijnen had ik klaargelegd zodat hij voorbereid was. 

Nog voor ik vertrok, lag ze echter al ontspannen te slapen. Verder heb ik van op afstand instructies gegeven. O.a. de helft van de brokjes laten wegnemen en vers bio hooi vermengd met kruidentuin laten geven. Toen ik op het werk aankwam, kreeg ik al telefoon dat haar darmen (die doodstil waren) opnieuw flink begonnen te borrelen en dat ze hooi begon te eten. Een goed teken dat er beweging kwam dus. Wat later kwamen ook de eerste keutels tevoorschijn, 's nachts had ze er totaal geen gemaakt. Wie weet hoe lang ze dus ook al met gas heeft gezeten . 

Haar spijsvertering was niet zo snel helemaal in orde. Ze bleef kleine hoeveelheden eten, terwijl ze normaal veel ineens kan eten. Pas 's avonds at ze weer normaal en stormde ze ook weer op snoepjes af en at ze uit de hooizak toen ik de kooien schoonmaakte.

Het is meer dan 2 jaar geleden dat beide konijnen nog een gasaanval gekregen hebben. Ik maakte me zo zorgen om Snowy en zijn rui en dan krijgt zij plotseling een gasaanval! En ik heb werkelijk geen idee wat de oorzaak kan zijn. Het enige wat er de laatste weken veranderd is, is dat ze in de voormiddag opgesloten wordt en weer uit een flesje moet drinken. Sommige mensen denken dat konijnen gas kunnen krijgen door uit een fles te drinken omdat ze veel lucht happen. Geen idee of dit ook zo is. Ik kan jammer genoeg geen drinkbakje in haar kooi zetten, stel je voor dat ze er met haar snoet in valt en niet meer overeind raakt... .

Positief nieuws over haar is dat ze 17g is aangekomen en dat ze nog altijd een pittige tante is. Ze gromt nog steeds naar Snowy en schiet naar voren als ze denkt dat hij haar eten gaat stelen .

Met Snowy gaat het gelukkig goed. Hij is wel nog steeds in de rui, het blijft maar duren. Maar hij eet goed, maakt binkies en rent veel. Het enige wat er "mis" is met hem, is dat hij weer afgevallen is en nu minder dan 850g weegt. Zijn gedrag vertelt me echter dat hij zich goed voelt dus ik wacht gewoon af. Na de rui zal hij vast wel weer bijkomen.

Als afsluiter: mooie foto's die ik van de week nog kon maken.

Oortje lebberen .

Fluffy naast haar surrogaatvriendje in de zon en Snowy op de achtergrond in zijn schapenvachtje .

Fluffy die vrij recht zit en Snowy die net geeuwt, een toevalstreffer hoor .